Błędy przy ocieplaniu poddasza użytkowego. Czego się wystrzegać?

Właściwie ocieplone poddasze zapewnia domownikom optymalny komfort termiczny, minimalizuje koszty eksploatacyjne budynku oraz redukuje natężenie napływającego z zewnątrz hałasu. W dzisiejszych czasach nikt już nie pyta, czy warto ocieplać poddasze; pytanie brzmi raczej, jak to zrobić w sposób ekonomiczny, a jednocześnie gwarantujący oszczędność energetyczną. W niniejszym artykule podpowiadamy, jakich błędów wystrzegać się przy ocieplaniu poddasza, aby spełnić obydwa te warunki. Zapraszamy do lektury.

 

Nieodpowiedni materiał izolacyjny 

Dobór materiału izolacyjnego to kwestia kluczowa dla powodzenia całego przedsięwzięcia. Od materiału dociepleniowego zależy bowiem to, na ile izolacja spełni swoją funkcję, czy będzie trwała i szczelna oraz ile wyniesie całkowity koszt ocieplenia poddasza. Decyzja w tej kwestii nie jest łatwa i na tym etapie nietrudno o popełnienie błędu. Na rynku budowlanym dostępne są rozmaite materiały izolacyjne, które można zastosować przy ocieplaniu poddasza. Do najpopularniejszych należą:

 

docieplone poddasze

  • wełna mineralna (skalna),
  • wełna mineralna z włókien szklanych,
  • pianka PUR,
  • płyty styropianowe (zwykłe bądź grafitowe),
  • wełna celulozowa.

Którego użyć? Płyty styropianowe nie będą dobrym rozwiązaniem, gdy w konstrukcji więźby dachowej występują liczne załamania. Łatwo wówczas o powstanie tzw. mostków termicznych, których obecność oznacza regularne straty ciepła. Dodatkowo trzeba pamiętać, iż płyty styropianowe mogą obniżyć strop nawet o 20-30 cm. Alternatywą jest, docierająca do wszystkich zakamarków, pianka PUR. Materiał ten zalicza się jednak do łatwopalnych. Jest również dosyć drogi. Lepszym wyborem będzie użycie trwałej i odpornej na wilgoć wełny mineralnej. Położenie jej pomiędzy krokwiami jest jednak pracochłonne, a cały proces wymaga nie lada precyzji. Na szczęście można zdecydować się także na wełną celulozową, która powstaje wskutek wdmuchiwania w szczeliny dachowe granulatu celulozowego. Wykorzystanie do tego celu nowoczesnych agregatów pozwala na skuteczne wypełnienie zakamarków i sprawny przebieg przedsięwzięcia.

 

Niewłaściwie dobrana grubość warstwy termoizolacyjnej 

Dla uzyskania maksymalnej efektywności energetycznej bardzo ważne jest, by zastosowana warstwa izolacyjna posiadała odpowiednią grubość. Właściwie zaleca się zastosowanie dwóch warstw materiału, gdyż poprawia to izolacyjność cieplną przegrody nawet o 40%. Grubość każdej z warstw określa się biorąc pod uwagę warunki konkretnego dachu oraz rodzaj materiału izolacyjnego. Dla warstwy głównej jest to zwykle 20-35 cm, a warstwa dodatkowa z reguły nie jest grubsza niż 10-20 cm. Niekiedy bywa tak, że fachowcy, chcąc zaoszczędzić na ilości zużytego materiału, kładą zbyt cienką jego warstwę. Takie działanie mija się jednak z celem i jest najczęściej popełnianym błędem przy ocieplaniu poddasza.